Achter de wolken
Schijnt de zon
Soms heeft een mooi verhaal een verdrietig begin. Dat zien wij ook, keer op keer, bij de bijzondere kinderen die onze cuddlewellranch bezoeken.
Soms gaat er iets mis, van binnen of van buiten. En soms, is dit slechts een probleem dat wacht op een oplossing. Bijzonder is dat onze Cuddlewellranch, een plek die nu vaak een oplossing mag bieden voor kinderen in een verdrietige situatie, ook zijn eigen verdrietige begin had. Hier ging ook eerst iets mis, in het begin..
De brand
5 jaar geleden had de Cuddlewellranch een verschrikkelijke brand. Onze knuffelplek, de grote heerlijke knuffel- stal over de dijk was hier helemaal afgebrand. Op deze verschrikkelijke dag, brak mijn hart in tweeën.
Want naast het verliezen van een bijzondere plek, overleefden een aantal van onze dieren waaronder varkentjes, koetjes en knuffel-kleinvee, deze verschrikkelijke brand niet. Jaren lang heb ik deze plek vermeden, en de gedachte eraan.
Nu nog steeds voel ik mijn tranen weer opwellen.
Maar..
Wij moesten door!
Wij knuffelden daar al zo lang, en er werden zoveel kindjes geholpen en daarmee stoppen.. dat ging niet!
Want een ziek kind heeft soms geen tijd. Dus wij veegden onze tranen af, en verhuisden alle beestjes en al het knuffelen naar mijn eigen huis, en het parkje in de voortuin. Daar voelden wij ons veilig.
Na daar een tijdje te zijn bijgekomen, begonnen wij ook weer te dromen..
een nieuwe plek
Voor jaren droomden, en spaarden wij, voor een nieuwe plek. In 2023 was het eindelijk zover en ruimden we met een aantal lieve mensen de as en het verbande hout op, en maakten wij hier ruimte voor iets nieuws, iets heel bijzonders..
De basis van onze bijzondere nieuwe plek, was een prefab directie nood-keet; een kakelbont geheel.. maar wacht maar, daar maken wij iets moois van!
Hier herbouwden we samen dat wat ooit onze grote knuffelstal was, naar iets waar ik vroeger als kind al van droomde. Iets bijzonders: een heus westernstraatje anno 1870!
Kleine stalletjes met een gezichtje..
Elk stukje, elke spijker en elke plank hebben we met man en macht over de dijk getild. Want je kunt daar niet komen met een auto, wagen of tractor.
Met prachtig duurzaam gerecycled hout bekleedde wij de bonte noodketen, totdat ze haast onherkenbaar in de western stalletjes uit mijn dromen veranderden.
Wat een enorme klus was dat!
En uit de as van iets verdrietigs
groeide daar iets prachtigs
Hoe ongelofelijk veel liefde daarin zit, dat zie je, en dat voel je, aan elk detail.
Wat een feest
Hoe heerlijk en prachtig werd het. De droom werd echt werkelijkheid.
Het was eventjes spannend, want al mijn spaarcentjes gingen er inmiddels in. Maar het werd zo een prachtig project!
En ook zo bijzonder, alle lieve mensen die meehielpen! Vanuit het hele land werden antieke spulletjes aangeboden voor het dorpje. In western-stijl en authentiek anno 1870.
Ook struinden we overal marktjes, winkeltjes en plekjes af om leuke spulletjes te ‘’snuisen’’.
Het hele land in beweging
en ook op televisie
Zulke bijzondere dingen begonnen te gebeuren. Een tv programma kwam filmen, een vrachtwagen-verhuurbedrijf bood gratis een wagen met chauffeur en haalde overal prachtige spullen op ter decoratie van de gekke knuffelstalletjes.
Vele mensen boden hun hulp en spulletjes aan, soms ver onder de vraagprijs, uit liefde voor de kindjes en ons gekke project.
En zo werd mijn kinderdroom
er eentje om te delen
Je wordt een heel ander mensje als je het ‘straatje’ inloopt. En dat is nu net de bedoeling.
Het straatje biedt iets bijzonders, er gebeuren wonderen hier.. Kindjes met een kaal koppie, veranderen ineens een heuse cowgirl met een hoed op en komen hier om hun ‘’eigen‘’ paardje te knuffelen.
Kindjes tè in zichzelf gekeerd komen hier uit hun schulpje gekropen; samen met onze reuzenschildpad ‘Tank'.
Kindjes met (soms zelfs laatstje) wensjes, kunnen hier even heerlijk tussen de dieren en zo hun ziek zijn niet zo voelen. Gewoon eventjes knuffelen met een beestje.
Een plek om jouw hulp- of therapiedier te komen ontmoeten
eentje die zelfs mee naar huis, en mee naar school mag!
Er is duidelijk geworden dat onze therapiehondjes ook op scholen zoveel moois brengen. Er zijn veel leerlingen die gebaat zijn en zich te kunnen uiten met de steun van een rafelig maatje. Dat een kindje weer naar school durft, zij aan zij met haar hondje of therapie dier.
Wat een droom om zo een speciaal therapie hondje aan te kunnen bieden, en van dichtbij te mogen meemaken hoe zo een hondje een leven zo kan veranderen.
Oh, die gezichtjes.. wanneer ze een hulpdier of therapiehondje mogen komen uitzoeken op de ranch. Ik gloei ik van trots op hen die al jaren geen school meer bezochten, die niet meer konden lopen, die niet meer spraken, die ver in zichzelf gekeerd waren.. En die nu, stapje voor stapje, stukje bij beetje, samen met hun beestje elke dag stukken beter gaan.
Dat wij deze bijzondere kinderen uit hun schulpje mogen zien kruipen. Hoe ze slagen voor school. Slagen voor hun rijexamen.. Dat is iets ontzettend bijzonders.
Voor de kinderen en de families
die geen plekje kunnen vinden
Omdat er zoveel behoefte is voor de, hoe zal ik het noemen, haast vergeten groep kinderen die geen goed plekje in het systeem hebben. Jouw kindje en jouw gezin.
Kinderen die zich langzaam terugtrekken, niet meer naar school kunnen of durven maar ook nergens anders de juiste plek hebben kunnen vinden voor hulp.
Vaak is een zorginstelling helemaal niet passend voor jouw kindje, en een zorgboerderij echt voor hėel andere problematiek dan voor jouw vaak ook juist zeer intelligente, zeer empathische en liefdevolle, autistische, overprikkelde of zieke kind.
Wij krijgen dagelijks vragen waaruit de desperatie klinkt van ouders met de handen in het haar. Families die vaak van het spreekwoordelijke
slecht sluitende kastje, naar de veel te dikke muren worden gestuurd worden. De impact waardoor je hele gezin ontwricht lijkt.
Want wat als jouw kind nu door het ziek-zijn problematiek heeft opgelopen? Wat, als jouw kind door trauma een conversiestoornis heeft gekregen waar niemand meer wat aan lijkt te kunnen doen. Dat ze zich opsluit of alleen nog zwijgt in alle talen. Wat, als jouw kindje noodgewongen thuis zit in zichzelf gekeerd of autistisch omdat het brein overuren maakt of soms simpelweg juist veel te vėr ontwikkeld is, niet begrepen of overprikkeld is?
Je gezin in de war is en je toch al gevoelige kind zich ook nog schuldig voelt. want, ook dat kind wil niet steeds hoeven uitleggen hoe het zich voelt, of constant in het middelpunt van het gezin staan.
Waar kun je dan heen ?
Cuddlewell biedt een unieke
dierlijke kijk op menselijke problemen
In de warmte tussen de beestjes, zonder oordeel en zonder woorden, de mogelijkheid om even weer gewoon kind te zijn.
We bieden in een wonderlijke omgeving een schouder, schild, bult, schub en krul aan kinderen en hun families. Zodat ze eventjes niet op de stoel van de therapeut of psycholoog hoeven, maar in een andere wereld zorgeloos mogen zijn, even niet ziek en even niet raar. Gewoon knuffelen met een lief beest. Het is bijzonder hoeveel verschil dit voor sommige kinderen kan brengen.
Cuddlewellranch is een plek gebleken
Waar het vaak wel lukt
Bijzonder is om te zien, dat soms de oplossing op een ongelofelijk lastig probleem, zo simpel kan zijn. Dat zoveel kinderen met trauma of conversiestoornis, met paniekaanvallen of verlegenheid, gewoon een maatje nodig hebben om op te kunnen leunen. Een vriendje die altijd blij is om je te zien, om samen mee te zijn en om voor te zorgen.
Een vriendje die jou niet ziet als een probleem, of als iets geks of moeilijks, maar als de meest speciale persoon in de wereld. Soms heb je een ander set ogen nodig, om jezelf weer als iets moois te kunnen zien.. En voor sommige kinderen maakt dat al het verschil.
Ik ben dankbaar dat we al zoveel kindjes konden helpen aan hun hulp- en therapie beestjes.
Dankbaar voor de prachtige verhalen de euforieën van ouders, verzorgers, leraren en begeleiders, waar geen einde aan lijkt te komen.. De vele overwinningen, daar klopt mijn hart voor.
Cuddlewellranch
Een plek waar dromen en werkelijkheid echt samenkomen
We zijn geen zorgboerderij en wij zijn geen dagopvang. Geen “liefdewerk oud papier” maar inmiddels werkelijk een geoliede machine. Onafhankelijk en zelfstandig, een bewezen organisatie met bijzondere succesverhalen.
Met beide benen op de grond. Een netjes bedrijf wat drijft op liefde, warmte en empathie, en diep is geworteld in kunde en organisatie. Wij doen hier iets bijzonders vanuit een groot bonkend hart, een heldere ondernemende geest en een scherp oog voor detail.
Het is belangrijk voor ons dat elk hoekje van onze prachtige ranch, fijn, schoon en uitnodigend is. Hier werken wij heel hard voor, en zijn wij stiekem ontzettend trots op.
Nog een keertje verdriet over de dijk
Een prachtige plek, maar op de verkeerde lokatie
Na het inwinnen van informatie die wij dachten te kunnen vertrouwen, waren wij in de veronderstelling dat wij de afgebrande knuffelstal op dezelfde plek mochten herbouwen. Helaas bleken deze informatie onjuist, en hier kwamen wij pas nadat alles af was achter. Na een bezoek van de gemeente werd dit pijnlijk duidelijk.
Ons prachtige straatje stond op de verkeerde plek. Het mag hier niet bestaan.. Als een donderslag op heldere hemel was ik geraakt, en huilde ik rivieren vol. Wat een verschrikkelijk nieuws.
Maar wij gaan een oplossing vinden!
Op het moment zijn wij heel hard aan het werk om deze hartverscheurende tegenslag nog een keer in iets moois om te toveren. Want het werk wat wij doen is belangrijk, en als wij iets hebben geleerd van alle bijzondere kinderen die wij op onze ranch hebben mogen ontmoeten, is dat er geen probleem te groot is.
Wij mochten in gesprek met de burgermeester, en daar werd duidelijk dat zij ons en ons bijzondere werk een warm hart toe draagt en zelfs meedacht of er geen andere plek zou zijn. Wat een fijn gevoel was dat.
Dit deed ons denken of er een plek zou zijn waar wel onze ranch in al zijn pracht toegestaan zou zijn. Een plek waar wij misschien zelfs zouden kunnen groeien, en waar wij van de van de circa 30 kindjes met hulpvragen op jaarbasis, wellicht het dubbele zou kunnen!
Wat zou het prachtig zijn om uit te kunnen bouwen waarin wij zo uitblinken, en we nog meer kindjes die ziek zijn kunnen helpen om weer een beetje een lichtje te zien, aan het einde van hun tunnel.
Een nieuwe plek
Om te kunnen groeien
Wij zijn op zoek naar een plek waar zelfs genoeg ruimte is voor het planten van tuinen om het eten voor het vee en de dieren zelf te kunnen groeien, en waar de kinderen met hun handjes in de aarde en voetjes op de grond lekker bezig kunnen zijn.
Een plek waar wij een bos mogen planten om daar de vogels te kunnen horen en nestelen. Waarin je kunt verdwalen of even de hort op kunt met je toekomstige beest.
Een plek waar ook mijn vriendin en paarden coach Wendy Kieft haar vaste ruimte krijgt voor het geven van therapie met paarden. Waar er ruimte voor meer van dat soort moois op de ranch. Dingen zoals zomerkampen en trainingen met jouw beest, en waar zelfs als het mogelijk is een nachtje mag blijven slapen omdat er een handje vol grappige plekjes ontstaan waar je mag kamperen met jouw beest.
Dat kan helaas niet op de plek waar wij nu zitten. Dus gaan wij op zoek naar iets nieuws!
Onze schouders eronder
En onze stoute schoentjes aan
Ondertussen loop ik, met m'n stoute schoentjes, haast elke boerderij binnen met een bordje in te tuin, schrijf ik elke mogelijke lokatie aan alle makelaars en zoek ik overal naar een plek waar we verder kunnen, mocht het bestemmingsplan in de achtertuin over de dijk niet gewijzigd kunnen zodat het dorpje mag blijven bestaan.
Op zoek naar de spreekwoordelijke naald in de hooiberg, maar met hoop dat er ergens om de hoek iets moois op ons staat te wachten.
Een plek net zo mooi, heerlijk, liefdevol en verzorgd als onze ranch nu is. Maar met meer ruimte, en het juiste plan van bestemming. Een plek waar nog meer dromen uit mogen komen, waar je weer eventjes gewoon kind mag zijn, en in het zonnetje gezet mag worden.
Want ons motto is:
waar er een deurtje dicht gaat, staat er een ander op een kiertje!
